Γκρίνιες στη Ν.Ε.Δ.Α. -Τα κόκκινα παπούτσια πενθούν! Μήπως και ...αποχωρούν;

Πένθος μιας εβδομάδας είχαν τα "κόκκινα παπούτσια"  επειδή η αγαπημένη τους δημοτική παράταξη (Ν.Ε.Δ.Α.) προσήλθε στην ορκωμοσία του Πανταζή την περασμένη Τετάρτη.
Ο κάτοχος των υποδημάτων είχε δώσει μάχες υπέρ της Ν.Ε.Δ.Α. και εναντίον του Πανταζή (και των πέριξ), τα τρία τελευταία χρόνια, χτίζοντας το δικό του ασυμβίβαστο τείχος.
Ασχέτως αν κάποιος διαφωνούσε ή συμφωνούσε με την τακτική του κατόχου των "κόκκινων παπουτσιών", οφείλουμε να σημειώσουμε πως οι επίμονες προσπάθειές του, υπέρ φίλων και κατά αντιπάλων, ήταν αξιοθαύμαστες.
Σε μερικές μάλιστα από τις διαφημιστικές μάχες υπέρ του ενός ή κατά του άλλου, τα "κόκκινα παπούτσια" ξέφυγαν από τη νομιμότητα με κίνδυνο να βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, ασχέτως αν δεν το επιδίωξαν οι θιγόμενοι.

Παρότι στον "ΚΟΚΟΡΑ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΩΣ" χαρήκαμε με την εξέλιξη της ορκωμοσίας, κατανοούμε παράλληλα  και τις αιτίες του πένθους, που έχουν τις ρίζες τους στην προηγούμενη ορκωμοσία των δημοτικών αρχών, του έτους 2010.
Τότε τα "κόκκινα παπούτσια" είχαν στείλει στο "εκτελεστικό απόσπασμα" όσους "προδότες" και "πουλημένους" και "νενέκους" τόλμησαν να προσέλθουν για ορκωμοσία στην πρόσκληση του Πανταζή. Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως το 2010 η αντιπολίτευση είχε μηδαμινά επιχειρήματα για την αποχή της από την τότε ορκωμοσία. Τώρα όμως είχε "κατασκευάσει" η ίδια τόμους επιχειρημάτων (προσφυγές ακυρότητας, καταγγελίες περί μη νομιμότητας, εισαγγελικές επικλήσεις κλπ, κλπ.) και όλο αυτό το "οπλοστάσιο" ήταν υπεραρκετό για να αιτιολογήσει πλήρως όχι μόνο την αποχή αλλά και πιο ακραίες επιλογές.

Είναι λοιπόν δικαιολογημένο το σοκ και το επταήμερο πένθος αλλά μας εξέπληξε ο τρόπος με τον οποίο έγινε η έναρξη και η λήξη (αν πράγματι έληξε).    
Η έναρξη έγινε την περασμένη Τετάρτη με μια απλή και λιτή ανακοίνωση για την ορκωμοσία (πρωτοφανές για τον συντάκτη να μην "στολίζει" τον Πανταζή με ύβρεις).
Η λήξη έγινε χθες, με ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα στο οποίο καταγράφονται οι προγραμματικές δηλώσεις του Πανταζή για τη νέα θητεία. Αν και στο τέλος του δημοσιεύματος υπάρχει ένα μικρό διασκεδαστικό σχόλιο, όλο το υπόλοιπο μοιάζει σαν κίνηση προσέγγισης και αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων.

Είδομεν! και όχι Αλί και τρισαλί!!!